Co dalej z ILSem ?

Pogoda panująca w pierwszej części kwietnia mocno dała się we znaki działalności operacyjnej Portu Lotniczego Lublin. W tym miesiącu doszło do kolejnych przekierowań samolotów na lotniska zapasowe przez co ogólna liczba przekierowań od początku działalności lotniska przekroczyła liczbę 10. Taki stan rzeczy musiał oczywiście wywołać pytania odnośnie systemu ILS (Instrument landing system) wspomagającego lądowania w trudnych warunkach oraz daty jego instalacji na terenie lubelskiego lotniska.

Wedle wcześniejszych informacji ILS ma zostać zainstalowany w tym roku a kwotę 3,4 mln zł zapłaci za niego Polska Agencja Żeglugi Powietrznej, która 18 września 2012 roku podpisała umowę na realizację inwestycji z Przedsiębiorstwem Telekomunikacyjnym Telbud. Termin oddania zakończenia prac budowlanych został wyznaczony na wrzesień 2013 roku jednak po ich zakończeniu konieczne będą jeszcze testy oraz certyfikacja, które mogą potrwać kilka miesięcy. Kluczowy jest więc pośpiech i uruchomienie systemu przed rozpoczęciem zimy aby ograniczyć liczbę przekierowań ze względu na kaprysy pogody. Proszę jednak pamiętać, iż nawet posiadając system ILS kategorii I (taki będzie posiadać lubelskie lotnisko a w przyszłości będzie można go podwyższyć) lądowanie nie będzie możliwe gdy widzialność będzie mniejsza niż 800m (więcej parametrów znajduje się pod koniec wpisu). Decyzję w takich przypadkach zawsze podejmuje kapitan statku powietrznego.

Chciałem zweryfikować informacje o postępie prac w instalacji ILSu oraz terminu jego zakończenia i swoje pierwsze zapytanie skierowałem pochopnie do rzecznika PLL Pana Piotra Jankowskiego. Zostałem jednak przez niego przekierowany 🙂 do przyszłego właściciela systemu czyli PAŻP, dodatkowo skierowałem zapytanie do firmy Telbud z Poznania. Niestety do tej pory nie otrzymałem odpowiedzi – jeśli się to zmieni od razu oczywiście poinformuje Was w osobnym wpisie. Na koniec chciałbym podsumować swoje rozważania stwierdzeniem, iż nawet zainstalowanie ILSu nie da nam 100 % gwarancji, że w przyszłości żaden lot nie zostanie skierowany na lotnisko zapasowe.

Składniki systemu ILS (źródło wikipedia):

• radiolatarnia kierunku emitująca sygnał w płaszczyźnie poziomej i wyznaczająca w przestrzeni oś drogi lądowania.
• radiolatarnia ścieżki podejścia emitująca sygnał w płaszczyźnie pionowej, wyznaczająca w przestrzeni kąt podejścia do lądowania
• trzy radiolatarnie znakujące: outher marker (OM), middle marker (MM), inner marker (IM), służące określaniu odległości i wysokości statku powietrznego w stosunku do progu drogi startowej

• radiodalmierz (distance measuring equipment) stosowany opcjonalnie zamiast radiolatarni znakujących lub jako ich uzupełnienie.

Istnieją trzy kategorie systemu ILS

• Kategoria I (CAT I) – podejścia precyzyjnego i lądowania z wysokością decyzji nie niższą niż 60 m (200 ft) nad wzniesieniem strefy przyziemienia, widzialnością nie mniejszą niż 800 metrów (2625 ft) i RVR nie niższym niż 550 m (1804 ft).

• Kategoria II (CAT II) – podejścia precyzyjnego i lądowania z wysokością decyzji nie mniejszą niż 30 m (100 ft) i RVR co najmniej 350 m

• Kategoria III (CAT III) podzielona jest na trzy działy:
  • Kategoria III A – wysokość decyzji wynosi co najmniej 30 m (100 ft) nad wzniesieniem strefy przyziemienia przy RVR nie niższym niż 200 m
  • Kategoria III B – przy wysokości decyzji 15 m (50 ft) nad wzniesieniem strefy przyziemienia i RVR co najmniej 50 m
  • Kategoria III C – brak wysokości decyzji i ograniczeń widzialności wzdłuż drogi startowej, lądowanie może się odbyć przy zerowej widoczności.

Na koniec polecam obejrzenie zapierającego dech w piersiach lądowania dzięki zastosowaniu ILSu kategorii III C przy zerowej widoczności.